hm. Andrzej Magnuski 1952 – 2012 – wspomnienie
Urodził się 1.08.1952 r. w Warszawie. Jego rodzice – Danuta i Tadeusz Magnuscy, instruktorzy ZHP tam właśnie się poznali. Nic więc dziwnego, że Andrzej od wczesnego dzieciństwa poznawał tajniki harcerskiej przygody.
Formalnie wstąpił w szeregi ZHP będąc uczniem Szkoły Podstawowej Nr 1 w Płocku. Już jako bardzo młody człowiek pełnił szereg funkcji – od przybocznego czy oboźnego – pod fachową opieką hm. Zofii Rychlickiej. W 1969 r. złożył zobowiązanie instruktorskie. Był aktywny w Komendzie Hufca Płock i Chorągwi Płockiej. Był świetnym organizatorem, co w dużym stopniu było zasługą harcerstwa. Znakomicie sprawdzał się organizując zimowiska i obozy w urokliwych miejscach, o których wiele osób nie miało pojęcia, bo ciężko do nich trafić.
Był współorganizatorem wielu wydarzeń takich, jak: Festiwal Piosenki Harcerskiej czy Festiwal Małych Form Artystycznych. Współpracował z teatrem założonym przez hm. Tomasza Klickiego[1]. Współorganizował, w ramach Kręgu Instruktorskiego „Pod Jarzębinką, wielką imprezę plenerową w Stanicy Harcerskiej w Gorzewie. Był również wśród instruktorów, którzy przygotowali uroczyste odsłonięcie pomnika Władysława Broniewskiego i nadanie Chorągwi imienia poety.
Na stopień harcmistrza został mianowany 20 listopada 1973 r. Za swoją działalność został odznaczony w 1977r. Krzyżem za Zasługi dla ZHP, a następnie w 1997 Złotym Krzyżem za Zasługi dla ZHP.
Oprócz wielu umiejętności harcerstwo dało Mu również ukochaną żonę Marysię, z którą przeżył szczęśliwie 37 lat. Dopełnieniem ich miłości stały się dwie córki: Agnieszka i Monika. Harcerskie opowieści były stałym elementem rodzinnych i przyjacielskich spotkań. Podobnie, jak harcerskie piosenki. Andrzej pięknie śpiewał i grał na gitarze. Rodzina zawsze była dla Niego priorytetem. Nad życie i z wzajemnością kochał swoje trzy dziewczyny, co podkreślał jeszcze w ostatnim dniu swojego życia.
Jego wielką pasją było dziennikarstwo. Przez wiele lat pracował w Radiowęźle MZRiP[2] (dzisiaj Orlen). Oddawał się także słowu pisanemu pracując w „Petro-Echu” i „Życiu Płocka”, gdzie był Redaktorem Naczelnym.
Oprócz dziennikarstwa Andrzej miał kilka innych pasji. Jedną z nich było czytanie książek. W każdej wolnej chwili siadał na kanapie, przy stole w kuchni , bądź w zbudowanej przez siebie obok domu altance i oddawał się lekturze. Znał największe dzieła literackie, książki dotyczące interesujących Go zagadnień, a w ramach relaksu czytał głównie thrillery i kryminały.
Nie jest możliwe streszczenie całego życia w kilku czy kilkunastu zdaniach. Andrzej potrafiłby to zrobić tak, by ująć wszystkie istotne wydarzenia, cechy charakteru, talenty. A właśnie talentów miał wiele. Gdy pojawiał się problem natychmiast szukał najlepszej metody, by go rozwikłać.
Andrzej był człowiekiem, na którego zawsze można było liczyć. Sam o pomoc nie prosił, nie dla siebie. Jeśli chodziło o innych ludzi, nie miał z tym problemu. Nigdy nie zastanawiał się, czy pomóc, ale jak pomóc.
Był dobrym, ciepłym i uczynnym człowiekiem, który swoje zdolności i wiedzę przekładał na rzecz innych ludzi. Ponadto był uczciwy i postępował zawsze tak, by być w zgodzie z własnym sumieniem. Nie można Go było kupić, ponieważ miał swoje zasady, którymi kierował się przez całe życie. Brzydził się fałszem i obłudą, nigdy nie działał z wyrachowaniem.
W roku 2010 postanowił założyć pierwszą w powiecie płockim Internetową Telewizję Regionalną. Pozytywne emocje z tym związane nie trwały długo. W grudniu 2011 r. przerwała je szokująca diagnoza medyczna. Po wielu zabiegach , pod koniec sierpnia nadeszły dobre wieści. Było tak, jakby Andrzej dostał drugie życie. Na realizację zamierzeń okazało się jednak zbyt krótkie…
Andrzej zmarł 6 września 2012 r.
Za wcześnie odszedł. Na zawsze pozostaje w pamięci Rodziny i Przyjaciół jako kochany i kochający Człowiek.
Wspomnienia Dh Marii Magnuskiej
[1] Teatr szkolny w Liceum im. Władysława Jagiełły w Płocku funkcjonował w latach 1969 – 74 i 1983 – 85. Strona internetowa szkoły nazywa te lata „złotym okresem” teatru szkolnego.
[2] Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne w Płocku
